فناوری واقعیت افزوده فناوری نوینی در زمینه های مختلفی از جمله علوم پزشکی، مهندسی، هنر و زبان در آموزش و پرورش است و در علوم پزشکی به عنوان ابزاری برای مطالعه آناتومی انسان استفاده می شود. دانش آموزان می توانند در حالی که از واقعیت افزوده استفاده می کنند محیط واقعی را همراه با استفاده از رسانه های مجازی در کنار هم بکار بگیرند. یک نمونه موفق در زمینه واقعیت افزوده فلش کارت های هپی انت می باشد. 

از زمان های قدیم تا کنون ما به عنوان یک انسان همیشه دوست داشته ایم چیزهای جدید را امتحان کنیم. محیط های درون کلاس همیشه قادر به ارائه این فرصت ها نیستند اما معلمان زبان با زنده کردن کتاب های درسی سنتی و بکارگیری فناوری واقعیت افزوده می توانند از این مانع عبور کنند. یکی از موارد استفاده از واقعیت افزوده، آموزش زبان به کودکان از خردسالی و بدون نیاز به دیگران می باشد که با استفاده از فلش کارت های آموزشی این مهم انجام گرفته است. یکی از مهم ترین مشکلات در آموزش زبان انگلیسی به کودکانی که زبان مادری آنها انگلیسی نیست عدم انگیزه است که به دلیل تفاوت در دانش و فرهنگ با مشکلات زیادی روبرو است. بیشتر کودکان علاقه ای به یادگیری زبان جدید ندارند. دلیل واضح این است که آن ها انگیزه و نیازی به یادگیری زبان جدید نمی بینند.

انگیزه مهمترین قسمت در آموزش به کودکان است. بسیاری از مدارس سرمایه گذاری زیادی در زمینه فناوری کرده اند با این امید که انگیزه ای در یادگیری ایجاد کند. یکی از ابزارهایی که می تواند در این راستا کمک شایانی به آموزش زبان به کودکان بکند واقعیت افزوده است زیرا این امکان را برای کودکان فراهم می کند تا در عین حال در محیط دنیای واقعی با دنیای مجازی تعامل داشته باشند. با استفاده از این نوع تکنولوژی آموزشی کودکان هم زمان می توانند هم بازی کنند و هم یادگیری صورت گیرد و آن ها را در امر آموزش زبان مشتاق تر می کند.

در آموزش زبان، سه زمینه مهم وجود دارد که کودکان باید بر آن مسلط شوند: نوشتن، خواندن و صحبت کردن. برای ایجاد انگیزه در کودکان این سه زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.

نتایج تحقیقات نشان می دهد كودكانی كه از بازی های واقعیت افزوده استفاده می كردند نسبت به كسانی كه فقط از روشهای سنتی استفاده می کردند پیشرفت یادگیری بیشتری داشتند. برای مثال در چند سال اخیر که فلش کارت ها در بازار عرضه شده است تقاضابالا رفته و آمار یادیگیری نیز بیشتر شده و کودکان میل بیشتری به این نوع یادگیری دارند.

کودکان امروز از روزی که به دنیا می آیند با ابزارهای تکنولوژیکی بمباران می شوند و حتی برخی مطالعات نشان داده اند که ساختار مغز کودکان امروزی مانند نسل های گذشته نیست. کودکان امروز دیگر افرادی نیستند که سیستم آموزشی ما برای آموزش آنها استراتژی طراحی کرده است.

دانش آموزان تمام زندگی خود را با تلفن های همراه، رایانه، بازی های ویدیویی، پخش کننده موسیقی و دوربین فیلمبرداری می گذرانند. اگر در یک طول موج یکسان نباشیم چگونه می توانیم دانش آموزان خود را درگیر کنیم؟ شکاف بین مهارت و دانش فنی معلمان و دانش آموزان در حال افزایش است. بنابراین، تدریس به طور فزاینده ای معلمین دارای مهارت و فن آوری کارآمد را می طلبد که بتوانند توجه بومیان دیجیتال را جلب کنند و برای اینکه بتوانند این کار را انجام دهند، معلمان باید یک قدم جلوتر از دانش آموزان باشند.

با استفاده از چنین ابزارهایی کودکان فرصت بی پایان برای یادگیری زبان دارند همچنین این فن آوری ها باعث شده است که یادگیری و آموزش زبان همراه با بازی لذت بخش تر و مثمر ثمر باشد. این فن آوری های جدید همچنین زمینه را برای تغییر هموار کرده و با پیشرفت های فناوری آموزش رویکردهای جدیدی در دوره های آموزشی ارائه شده است. با استفاده از این تکنولوژی می توان به کودکان در توسعه مهارت های خود و درک دروس کمک نمود.


منابع

link.springer.com
eflmagazine.com
www.helendoron.com