اگر فردی دو زبان را بصورت روان صحبت کند دوزبانه نامیده می شود. به طور دقیق تر اگر فردی با دو زبان بزرگ شود که یکی از این زبان ها زبان مادری و بومی خودش نباشد می توان گفت با یک فرد دوزبانه روبرو هستیم.  هر چقدر که مدت در معرض بودن یک شخص بیشتر باشد فرد به تسلط بالاتری در زبان دوم رسیده و می تواند سلیس تر صحبت کند. بنابراین بهتر است که دوزبانه شدن از سنین کودکی آغاز گردد. اما بایستی این نکته را درنظر داشت که یک کودک مثلا چهارساله فقط در حد چهارسالگی به زبان دوم مسلط می باشد و می تواند صحبت کند و توانایی کودکان نیز با یکدیگر متفاوت است.

دوزبانگی می تواند از ده هفته آخر بارداری شروع شود. از ماه هفتم سیستم شنوایی جنین کامل می شود و قادر به شنیدن صداهای محیط پیرامون خود خواهد بود. به طور کلی می توان از بدو تولد این کار را آغاز کرد. کودکان بصورت خدادای این توانایی رو دارند که از بدو تولد تا سن هفت سالگی تعداد بی نهایت زبان را از طریق جذب طبیعی از محیط یاد بگیرند و صحبت کنند.

 دو زبانه کردن کودک بصورت آموزش غیر مستقیم صورت می گیرد. کودکان بصورت خدادادی توانایی این را دارند که در هر محیطی که قرار می گیرند بصورت طبیعی زبان این محیط را جذب کنند و اگر بصورت مداوم و مستمر در این محیط قرار بگیرند قادر به صحبت با آن زبان خواهند بود. در این روشء شبیه سازی این محیط توسط کارتونهای زبان اصلی صورت می گیرد به این صورت که کودک بصورت روزانه چند ساعت (بسته به سن و شرایط کودک) در معرض قرار می گیرد که با رعایت قواعد و قوانین خاص این روش بعد از گذشت حداقل سه سال یک کودک دوزبانه خواهید داشت.

خیلی از والدین انتظار دارند که بعد از چند هفته کارتون دیدن کودک به آن زبان صحبت کند. یادگیری زبان دوم توسط کودک حداقل سه سال زمان می برد. خانواده هایی که به یک زبان دیگر غیر از زبان فارسی (ترکیء کردی و....) صحبت می کنند به خوبی این مسئله را درک می کنند که بعد از چند سال متوجه خواهند شد بصورت ناخودآگاه کودک شروع به صحبت به ترکی می کند و یا دست کم آن زبان را می فهمد. در مورد زبان انگلیسی هم دقیقا همین اتفاق می افتد و از آن جایی که کودکان عاشق  دیدن کارتون هستند با شخصیت ها همزاد پنداری کرده و در هنگام بازی با دوستان و شخصیت های خیالی شروع به صحبت به انگلیسی می کنند.

کارتونهای موزیکال به تنهایی برای دوزبانه شدن کودک کافی نیستند و در واقع یک شرط لازم برای شروع دوزبانگی می باشند اما تا کودک به وسطه ریتم و رنگ و لعاب جذابی که دارند جذب زبان انگلیسی گردد اما کافی نیستند. کارتونهای موزیکال برای یادگیری کلمات کودک بسیار عالی می باشند.

تاخیر در گفتار علت های متفاوت و یا حتی ناشناخته ای دارد. علل عمده ای که برای آن گفته می شود زمینه ارثی می باشد که بطور کلی در بعضی از خانواده ها بچه ها دیرتر به حرف می آیند. به طور کلی کودک بایستی تا سن دوسالگی قادر به گفتن جملات کوتاه دو کلمه ای باشد و ورودی زبان مادری اش تامین گردد. اگر کودک خود را بیشتر از زبان مادری اش در معرض زبان انگلیسی قرار دهید ممکن است در وهله اول کودک در سنین پایین کلمات فارسی و انگلیسی را در خلال هم بکار ببرد اما به مرور زمان و با چند برابر کردن ورودی زبان مادری نسبت به زبان انگلیسی این دو زبان را از هم تفکیک میکند. با کودک خود زیاد به زبان مادری صحبت کنید و برای او به زبان مادری قصه بخوانید تا حق زبان مادری خورده نشود و ورودی زبان انگلیسی را کنترل کنید.

خیر. هیچ ارتباط علمی و ثابت شده ای بین دوزبانگی و لکنت وجود ندارد. ریشه لکنت در کودکان می تواند مسائل ژنتیکیء شوک و یا ترسی باشد که به بچه وارد می شود. به هیچ عنوان کودک خود را تحت فشار برای حرف زدن قرار ندهید و این حس را به او القا نکنید که الان همه منتظر هستند تا من صحبت کنم چرا که همین میزان استرس می تواند باعث بروز لکنت گردد.

دوزبانگی می تواند از ده هفته آخر بارداری و فقط و فقط از طریق فایلهای صوتی شروع شود. از ماه هفتم سیستم شنوایی جنین کامل می شود و قادر به شنیدن صداهای محیط پیرامون خود خواهد بود. بنابراین جنین با اصوات و آواهای زبان انگلیسی آشنا خواهد شد. توصیه به مادران عزیز باردار این می باشد که در این مدت نیز با جنین خود بسیار به زبان مادری صحبت کنند

مبنای این روس بر اساس آموزش مستقیم می باشد بنابراین کودک نباید متوجه شود که در معرض آموزش است. اگر شما بنا به هر دلیلی کودک خود را تشویق به دیدن کارتونء حرف زدن و.. بکنید و یا از بیان کلمات و عبارتهای انگلیسی که کودک یاد گرفته است ذوق زده شوید کودک متوجه خواهد شد که این عمل او (کارتون دیدن) برای شما بسیار مهم است و ممکن است لجبازی کرده و یا در قبال کارتون دیدنش دست به معامله با شما بزند.

اگر منظور کارتونهای فارسی ساخت ایران می باشد بله اشکالی ندارد و می تواند تماشا کند. اما در مورد کارتونهای دوبله شده بستگی به سن فرزند شما دارد. اگر کودک شما در سنین بسیار پایین مثلا چندماهگی می باشد به هیچ عنوان کارتون دوبله شده فارسی نگذارید تا کودک به این مدل کارتون عادت نکند و در برابر دیدن کارتون انگلیسی مقاومت نکند. اگر سن کودک شما بالاتر می باشد مثلا چهارسالگی و قبلا کارتون فارسی تماشا کرده استء به هیچ عنوان با او مقاومت نکنید ولی حتمااا کارتونهای انگلیسی را در برنامه روزانه او قرار دهید تا همین اینکه گوش او عادت کند و رفته رفته جذب کارتونها گردد.

خیرءاکثر والدین حتی آن دسته ای که دانش زبانی بالایی دارند حق صحبت با کودک را ندارند. ورودی زبان انگلیسی کودک بایستی فقط از طریق کارتونهای انگلیسی مناسب سنش باشد. چون لهجه ما بسیار متفاوت است با این دانش زبانی محدود به لهجه کودک آسیب زده می شود.

همانگونه که گفتیم مبنای این روش آموزش غیرمستقیم و یادگیری همانند زبان مادری می باشد. کودک زبان مادری خود را فراموش می کند؟ در افراد دوزبانه و یا حتی چندزبانه همیشه تسلط بر زبانها به یک اندازه و میزان نیست و اگر از هر زبانی که در سن زیر شش سالگی از طریق جذب از محیط یاد گرفته اید مدتی استفاده نکنیدء این زبان به لایه های زیرین مغز می رود و در حالت غیرفعال باقی می ماند تا زمانی که در شرایط خاص خودش آن را فعال کنید. کودکان دوزبانه نیز این گونه می باشند و تمایل دارند در موقعیت و صحبت با کسانی که به این زبان صحبت میکنند از زبان دوم خود استفاده کنند.

اجازه دهید یادگیری زبان خودمان را مرور کنیم. یک فردی که بصورت مستقیم زبان را یاد می گیرد (کلاس زبانء پکیج های خودآموز و...) یک فرد ترجمه گر می باشد. به این صورت که برای صحبت به انگلیسی ابتدا آن جمله رو به زبان فارسی در ذهن خود می آوریمء سپس کلمه به کلمه به انگلیسی ترجمه می کنیم و سپس آن را بیان می کنیم و بالعکس.

کودکان در برخورد با صحبت های اطرافیان و شنیدن جملات به معنای کلی آن دقت می کنند (نه تجزیه تک تک کلمات و سپس معنای آنها و در انتها معنای کلی جمله). هنگامی که یک کودک کارتون می بیند به سیر و روند داستانی آن و معنای کلی جملات دقت می کند. علت تکرار و تداوم زیاد در پخش کارتون ها نیز به همین علت می باشد.

یادگیری دو زبان می تواند همزمان با با یکدیگر اتفاق بیوفتد. کودکان از بدو تولد در معرض زبان مادری هستند که برای زبان انگلیسی نیز می تواند این اتفاق بیوفتد. کودکان از بدو تولد تا یکسالگی و گاها تا هجده ماهگی فقط در معرض فایلهای صوتی خواهند بود که روزانه به مدت یک تا دو ساعت در فضای منزل پخش خواهد شد. بعد از این مدت با فایلهای تصویری شروع خواهد شد که این فایل ها به هیچ وجه دارای جهش نور و رنگ و تصویر زیادی نیستند. البته این نکته در مورد اکثر کودکان زیر دو سال صدق میکند که نباید از آنها انتظار داشت که جذب تلویزیون شوند و تمرکز کنند. پخش روزانه آنها در فضای منزل کفایت می کند تا کودک با آواهای زبان آشنا گردد.

توصیه بسیار مهم اینکه با کودکان زیر دوسال خود بسیار بیشتر به زبان مادری صحبت کنید و قصه و کتاب فارسی بسیار برایش بخوانید.

نمی توان گفت که سن دوزبانه شدن آنها قطع و یا تمام شده است. می توانید با این روش پیش ببرید و هیچ ضرری متوجه کودک شما نخواهد شد. تماشای فیلم و کارتون حتی برای افرادی که به کلاس زبان نیز می روند بسیار مفید است و در تقویت دو مهارت اصلی زبان یعنی شنیداری و گفتاری و همچنین لهجه بسیار بسیار موثر است. برای کلاس زبان رفتن کودکان هیچ وقت دیر نیست با این روش پیش بروید و بعد از حدود دو تا سه سال در کنارش استفاده از یک تسهیلگر یا کلاس زبان را امتحان کنید تا ببینید که فرزند شما چقدر از هم سن و سالهایش جلوتر خواهد بود

خیر. کودکان لهجه را تمام و کمال از کارتونها تقلید کرده و یاد میگیرند. اگر کودکی کارتونی با لهجه انگلیسی را بسیار تماشا کند و با شخصیت هایش ارتباط بگیرد (مثل کارتون محبوب پپاپیگ) بیشتر لهجه انگلیسی دارد و بر عکس. اما در هر صورت دو لهجه خارجی هستند و هیچ نگرانی نباید بابت این موضوع وجود داشته باشد.

یادگیری خواندن و نوشتن بعد از یادگیری برقراری ارتباط از طریق آن زبان صورت می گیرد یا به عبارتی یادگیری زبان بر یادگیری سواد ارجحیت دارد. یادگیری خواندن بعد از یادگیری زبان و یادگیری نوشتن بعد از خواندن بایستی اتفاق بیوفتد. برای یادگیری خواندن و نوشتن به هیچ عنوان عجله ای نیست و ابدا درست نیست که کودک شما همزمان با یادگیری زبان سواد نیز بیاموزد. بعد از یادگیری خواندن و نوشتن فارسی می توان از طریق کارتون های مخصوص خواندن و نوشتن و کتابهای زبان اصلی کودک را جذب کرد.